Diverse gemeenten zijn met de Belastingdienst in gesprek over de mate waarin btw op re-integratiekosten in aanmerking kan worden genomen voor een bijdrage uit het BTW-compensatiefonds. De aanleiding van dit gesprek vormt het arrest van de Hoge Raad van 10 juli 2020 waarin de Hoge Raad tot het oordeel kwam dat de betreffende gemeente de btw volledig in aanmerking kon nemen voor een bijdrage uit het BTW-compensatiefonds. Voor meer informatie zie ook ons nieuwsbericht van destijds. In dit bericht geven wij een weergave van de ontwikkelingen die wij zien op dit onderwerp.De re-integratiediscussie focust zich op het antwoord op de vraag of de uitsluiting voor verstrekking aan individuele derden uit artikel 4, eerste lid, onderdeel a van de Wet BCF van toepassing is op (onderdelen) van een re-integratietraject. Met het arrest van de Hoge Raad in de hand leek deze discussie beslecht. De Belastingdienst neemt echter de stelling in dat onder voorwaarden toch nog sprake kan zijn van een individuele verstrekking. Op basis van het arrest stelt de Belastingdienst dat een individuele verstrekking niet aan de orde is (en dus recht op compensatie bestaat) als: - de 'begunstigde' verplicht is om het verstrekte goed of de verstrekte dienst te gebruiken; en - aan het niet-gebruik daarvan sancties verbonden kunnen worden. Diverse gemeenten hebben op basis van artikel 9 van de Participatiewet gesteld dat zij aan deze voorwaarde voldoen. Het eerste lid, onderdeel b van dit artikel vermeldt namelijk: "[1] De belanghebbende van 18 jaar of ouder doch jonger dan de pensioengerechtigde leeftijd is, vanaf de dag van melding als bedoeld in artikel 44, tweede lid, verplicht: [...] [b] gebruik te maken van een door het college aangeboden voorziening, waaronder begrepen sociale activering, gericht op arbeidsinschakeling, alsmede mee te werken aan een onderzoek naar zijn mogelijkheden tot arbeidsinschakeling en, indien van toepassing, mee te werken aan het opstellen, uitvoeren en evalueren van een plan van aanpak als bedoeld in artikel 44a." Wij merken in de praktijk dat de reactie op deze onderbouwing per gemeente verschilt. Zo zijn er diverse gemeenten die de btw al volledig terug hebben gekregen. Bij andere gemeenten gaat de Belastingdienst nog steeds in discussie over materiële verstrekkingen, zoals een fiets. Volgens de Belastingdienst vormen dergelijke verstrekkingen geen voorziening gericht op arbeidsinschakeling, maar zijn slechts een aanvulling op een ‘echte’ voorziening, zoals een sollicitatietraining. Dit is het interne standpunt van de Belastingdienst. Wij zijn het hier niet mee eens en zien geen reden om onderscheid te maken tussen ‘aanvullende’ voorzieningen en ‘echte’ voorzieningen. Kwalijker vinden wij echter dat er sprake lijkt te zijn van willekeur, omdat deze argumenten bij de ene gemeente wel worden tegengeworpen en bij de andere niet. Mocht uw gemeente ook worden geconfronteerd met dit standpunt van de Belastingdienst dan denken wij graag met u mee. Dit onderwerp zal tevens aan de orde komen tijdens ons komende Webinar fiscale actualiteiten, wij verwijzen hiervoor naar ons andere nieuwsbericht.

Graag nodigen wij u uit voor onze digitale infosessies voor gemeenten en provincies. Normaal gesproken nodigen wij u uit bij ons op kantoor, de huidige omstandigheden laten dit echter niet toe. In deze onzekere tijden houden we u daarom graag op de hoogte over ontwikkelingen op het gebied van Binnenlands Bestuur via onze maandelijkse digitale sessies. Elke maand staat een ander thema centraal, u kunt zich separaat inschrijven voor de individuele sessies. De sessies duren 1 uur en worden maandelijks georganiseerd op donderdag. Aan de sessies zijn geen kosten verbonden. Schrijf u nu hier in en reserveer alvast uw virtuele stoel!   De eerstvolgende sessie is op 15 april 2021 om 15 uur. In deze sessie zullen we stilstaan bij de meeste actuele ontwikkelingen op het gebied van btw/BTW-compensatiefonds loonheffingen en de vennootschapsbelasting.  

De Minister van Medische Zorg heeft in maart twee regelingen gepubliceerd waarin gemeenten, exploitanten en verhuurders van sportaccommodaties een tegemoetkoming kunnen aanvragen om de financiële gevolgen van de coronamaatregelen te ondervangen.Specifieke Uitkering IJsbanen en ZwembadenZwembaden en ijsbanen zijn een onmisbaar onderdeel van de Nederlandse sportinfrastructuur. Gemeenten en exploitanten van deze accommodaties hebben er het afgelopen jaar alles aan gedaan om deze accommodaties open te houden. Vanwege de corona maatregelen was dit economisch niet rendabel, maar het was maatschappelijk wel zeer wenselijk. Om de financiële gevolgen te verzachten is er voor 2020 €100 miljoen beschikbaar en €80 miljoen voor de eerste helft van 2021. De specifieke uitkering kan worden aangevraagd van 1 april tot en met 31 mei 2021. Op 1 april zal de contactpersoon van de gemeente een mail ontvangen met een link naar het aanvraagformulier. Voor meer informatie verwijzen u naar: https://www.dus-i.nl/subsidies/specifieke-uitkering-ijsbanen-en-zwembaden Tegemoetkoming verhuurders sportaccommodaties COVID-19Verhuurt u een sportaccommodatie aan een amateursportorganisatie? En heeft u deze organisatie (een deel van) de huursom van het vierde kwartaal van 2020 kwijtgescholden vanwege de gedwongen sluiting van de organisatie door de coronamaatregelen? Dan komt u in aanmerking voor een tegemoetkoming voor de gederfde huurinkomsten.  De tegemoetkoming kan worden aangevraagd door de verhuurder, zoals gemeenten, sportbedrijven of particuliere verhuurders. U kunt de tegemoetkoming aanvragen van 9 maart tot en met 3 mei 2021. Voor deze regeling is € 30 miljoen beschikbaar gesteld. Als het bedrag wordt overschreden dan wordt het bedrag naar rato over de aanvragen verdeeld. Voor meer informatie verwijzen u naar de hierna vermelde website. Hier vindt u tevens het online aanvraagformulier.https://www.dus-i.nl/subsidies/tegemoetkoming-verhuurders-sportaccommodaties-covid-19  

Over de reikwijdte van btw-vrijstelling voor schuldhulpverlening zijn de afgelopen jaren diverse wisselende uitspraken gedaan door diverse lagere rechters. De meest recent gepubliceerde zaak is van het Gerechtshof Den Haag. Het Gerechtshof stelt vast dat de werkzaamheden van belanghebbende schuldhulpverleningsdiensten betreffen, die nauw samenhangen met maatschappelijk werk en dat er geen sprake is van concurrentieverstoring. Bijgevolg komt het Gerechtshof tot de conclusie dat de diensten van belanghebbende onder de btw-vrijstelling vallen. Tegen deze uitspraak is geen beroep in cassatie ingesteld, waardoor deze uitspraak van het Gerechtshof inmiddels definitief is. Voor gemeenten is het raadzaam om op basis van deze uitspraak nogmaals te kijken naar de btw-vrijstelling voor diensten die worden verricht op dit gebied.AchtergrondIn de afgelopen jaren zijn diverse zaken behandeld door verschillende rechtbanken met betrekking tot beschermingsbewind, schuldpreventie en schuldhulpverlening en de toepassing van de btw-vrijstelling voor maatschappelijk werk (diensten van sociale of culturele aard) en nauw daarmee verband houdende diensten. De uitkomsten van deze zaken variëren, omdat de feitelijke situaties enigszins van elkaar verschillen. Het is in ieder geval zonneklaar dat de praktijk nog zoekende is naar toepassing van de btw-vrijstelling bij instellingen die zowel schuldhulpverlening als beschermingsbewind aanbieden. Hierna beschrijven wij de casus die voorlag bij het Gerechtshof CasusIn de casus is sprake van een organisatie (belanghebbende) die door de kantonrechter is aangewezen als bewindvoerder van diverse cliënten en voor deze werkzaamheden een vergoeding ontvangt. De organisatie beheert de financiële positie van cliënten en treedt in overleg met schuldeisers over de schulden en de wijze van betaling daarvan. Naar mening van belanghebbende is de btw-vrijstelling voor diensten van sociale of culturele aard van toepassing op de door haar verrichte diensten, omdat sprake is van schuldhulpverlening. Schuldhulpverlening is in de wetgeving aangewezen als een dienst van sociale en culturele aard. De Belastingdienst is echter van mening dat deze vrijstelling niet van toepassing is, omdat beschermingsbewind niet gelijk is aan schuldhulpverlening. Oordeel HofWaar de rechtbank nog oordeelde dat de activiteiten van belanghebbende niet onder de btw-vrijstelling konden vallen, omdat belanghebbende niet voldoende inzichtelijk kon maken waaruit haar activiteiten op het gebied van beschermingsbewind bestonden, komt het Gerechtshof tot een ander oordeel. Naar de mening van het Gerechtshof zijn de diensten van deze organisatie van een zodanige inhoud dat zij onder het doel van de btw-vrijstelling voor maatschappelijk werk vallen. Daarbij moet naar het oordeel van het Gerechtshof de onderlinge verwevenheid van werkzaamheden op het gebied van beschermingsbewind en schuldhulpverlening, als eenheid worden aangemerkt. De werkzaamheden vormen zowel tezamen als afzonderlijk gelet op de aard, inhoud en samenhang, met maatschappelijk werk nauw samenhangende werkzaamheden. Daarbij is doorslaggevend dat het doel van deze activiteiten is om mensen te helpen hun dagelijks leven weer op de rit te krijgen voor zover het gaat om onoverkomelijke schuldproblematiek in situaties waarin hulp zoals deze onontbeerlijk is. Gevolgen gemeentenVoor gemeenten is deze casus interessant, omdat over de btw-behandeling op beschermingsbewind en schuldhulpverlening de afgelopen jaren al veel discussie is geweest. Op basis van deze uitspraak kunnen gemeenten een beoordeling maken of hun diensten op dit gebied wel of niet onder de btw-vrijstelling vallen. Zowel voor de btw-labeling van activiteiten als voor het algemene mengpercentage kan deze beoordeling gevolgen hebben. Ook voor de hoogte van de verlening van bijzondere bijstand aan personen die onder beschermingsbewind vallen kan het wel of niet toepassen van een btw-vrijstelling van belang zijn.